§26 Stany Zjednoczone Ameryki, 9 klasa

Видеоурок

Plan Marshalla – plan Stanów Zjednoczonych mający służyć odbudowie gospodarek krajów Europy Zachodniej po II wojnie światowej, obejmujący pomoc w postaci surowców mineralnych, produktów żywnościowych, kredytów i dóbr inwestycyjnych.

Nazwa tej inicjatywy pochodzi od nazwiska sekretarza stanu Stanów Zjednoczonych gen. George’a Marshalla, który przemawiając 5 czerwca 1947 na Uniwersytecie Harvarda, przedstawił deklarację pomocy gospodarczej dla krajów Europy, określając jej charakter i warunki otrzymania.

Plan odbudowy został opracowany na spotkaniu państw europejskich latem 1947. Oferował taką samą pomoc ZSRR i jego satelitom, ale został odrzucony przez Stalina, a na jego polecenie przez rządy Polski i Czechosłowacji, które zostały zaproszone do udziału w planie i wyraziły wstępną akceptację przystąpienia do niego.

Program pomocy był realizowany przez 4 lata, od kwietnia 1948 do czerwca 1952. W tym czasie przekazano około 13 mld dolarów (ok. 123 mld dolarów po inflacji) w postaci pomocy technicznej i ekonomicznej, aby wesprzeć odbudowę gospodarek krajów europejskich, które dołączyły do Organizacji Europejskiej Współpracy Gospodarczej (OEEC).

George Marshall (1880-1959), sekretarz stanu Stanów Zjednoczonych (1947–1949)

Mapa Europy w czasie zimnej wojny, ukazująca państwa, które otrzymały pomoc w ramach planu Marshalla. Niebieskie słupki wskazują względny rozmiar pomocy udzielonej danemu państwu.

Makkartyzm – ogólna nazwa działań politycznych, pozbawionych skrupułów metod śledczych oraz tworzenia atmosfery strachu i podejrzeń, w walce z „wewnętrznym zagrożeniem komunistycznym” w latach 1950-1954 w Stanach Zjednoczonych.

Joseph McCarthy

Важно

Жертвами «охоты на ведьм» стали многие люди, в том числе такие известные, как Ч. Чаплин. В рамках подобной политики продолжалось наращивание вооружении, в том числе ядерных. Завершается складывание военно-промышленного комплекса (ВПК), в котором были соединены интересы чиновников, верхушки армии и военной индустрии. 

50-60-е гг. ХХ в. были в целом благоприятны для развития экономики.

Okładka propagandowego komiksu Is This Tomorrow

Martin Luther King Jr. (1929 - 1968) – amerykański pastor baptystyczny, lider ruchu praw obywatelskich, działacz na rzecz równouprawnienia Afroamerykanów i zniesienia dyskryminacji rasowej, laureat pokojowej Nagrody Nobla z roku 1964, człowiek roku 1963 magazynu „Time”. Zamordowany 4 kwietnia 1968 roku przez przeciwników politycznych.

Segregacja rasowa (łac. segregatio, oddzielenie) – rodzaj sformalizowanej, zinstytucjonalizowanej dyskryminacji opartej na kryterium rasy, której cechą charakterystyczną jest oddzielenie jednej rasy od drugiej. Separacja może mieć charakter geograficzny, ale zazwyczaj jest realizowana poprzez świadczenie usług za pomocą oddzielnych instytucji, takich jak szkoły czy transport publiczny.

Джордж Уоллес блокирует вход в университет Алабамы, чтобы не допустить туда чёрных студентов

Reaganomika – ekonomia podażowa, która była prowadzona w latach osiemdziesiątych XX wieku w Stanach Zjednoczonych za prezydentury Ronalda Reagana, cechująca się obniżaniem podatków, zmniejszaniem wydatków budżetowych, ograniczaniem ingerencji państwa w gospodarkę i ograniczaniem inflacji przez kontrolę ilości pieniędzy w obiegu.

Ronald Reagan przedstawia plan redukcji podatków w Gabinecie Owalnym w lipcu 1981

«Рейганомика»

Основные  мероприятия
·         Поддержка частной инициативы. ·         Отказ от жестокой регламентации  бизнеса. ·         Сокращение расходов всех государственных ведомств по  исключением Пентагона (военного). ·         Уменьшение федеральных расходов. ·         Уменьшение налогов. ·         Ориентация социальной политики на средний  класс.
Результаты
Позитивные	Негативные
·         Преодоление кризисных явлений, улучшения  экономической конъюнктуры. ·         Рост доли наукоемких отраслей  экономики. ·         Приток иностранных инвестиций. ·         Расширение сферы услуг. ·         Перевооружение американской армии.	·         Зарубежные капиталовложения превысили  американские зарубежные активы. ·         Усиление конкуренции с товаропроизводителями из  Европы и Японии. ·         Рост военных расходов. ·         Рост государственной задолженности. ·         Усиление социального расслоения.

		32. Franklin Delano Roosevelt (ur. 1882, zm. 1945)	4 marca 1933	† 12 kwietnia 1945	demokrata	37 (1932)	32. John Nance Garner 1933−1941
						38 (1936)
						39 (1940)	33. Henry Wallace 1941−1945
						40 (1944)	34. Harry Truman 1945
		33. Harry Truman (ur. 1884, zm. 1972)	12 kwietnia 1945	20 stycznia 1953	demokrata		wakat 12 kwietnia 1945 – 20 stycznia 1949
						41 (1948)	35. Alben Barkley 1949−1953
		34. Dwight Eisenhower (ur. 1890, zm. 1969)	20 stycznia 1953	20 stycznia 1961	republikanin	42 (1952)	36. Richard Nixon
						43 (1956)
		35. John F. Kennedy (ur. 1917, zm. 1963)	20 stycznia 1961	† 22 listopada 1963	demokrata	44 (1960)	37. Lyndon B. Johnson
		36. Lyndon B. Johnson (ur. 1908, zm. 1973)	22 listopada 1963	20 stycznia 1969	demokrata		wakat 22 listopada 1963 – 20 stycznia 1965
						45 (1964)	38. Hubert Humphrey 1965−1969
		37. Richard Nixon (ur. 1913, zm. 1994)	20 stycznia 1969	9 sierpnia 1974	republikanin	46 (1968)	39. Spiro Agnew 1969−1973[b]
						47 (1972)
							wakat 10 października 1973 – 6 grudnia 1973
							40. Gerald Ford 1973−1974
		38. Gerald Ford (ur. 1913, zm. 2006)	9 sierpnia 1974	20 stycznia 1977	republikanin		wakat 9 sierpnia 1974 – 19 grudnia 1974
							41. Nelson Rockefeller 1974−1977
		39. Jimmy Carter (ur. 1924)	20 stycznia 1977	20 stycznia 1981	demokrata	48 (1976)	42. Walter Mondale
		40. Ronald Reagan (ur. 1911, zm. 2004)	20 stycznia 1981	20 stycznia 1989	republikanin	49 (1980)	43. George H.W. Bush
						50 (1984)
		41. George H.W. Bush (ur. 1924, zm. 2018)	20 stycznia 1989	20 stycznia 1993	republikanin	51 (1988)	44. James Danforth Quayle III
		42. Bill Clinton (ur. 1946)	20 stycznia 1993	20 stycznia 2001	demokrata	52 (1992)	45. Al Gore
						53 (1996)
		43. George W. Bush (ur. 1946)	20 stycznia 2001	20 stycznia 2009	republikanin	54 (2000)	46. Richard B. Cheney
						55 (2004)
		44. Barack Obama (ur. 1961)	20 stycznia 2009	20 stycznia 2017	demokrata	56 (2008)	47. Joe Biden
						57 (2012)
		45. Donald Trump (ur. 1946)	20 stycznia 2017	20 stycznia 2021	republikanin	58 (2016)	48. Mike Pence
		46. Joe Biden (ur. 1942)	20 stycznia 2021		demokrata	59 (2020)	49. Kamala Harris

Важно

Джон Фиджеральд Кеннеди 35 президент США от демократической партии. Обещания: проведение демократических реформ, высадка американца на Луну к 70- му году. Раздел Берлина бетонной стеной, Карибский кризис. Подписание соглашения с СССР по запрету ядерных испытаний в атмосфере. Застрелен в Далласе 22 ноября 1963 года.

32		Франклин Рузвельт	4 марта 1933	12 апреля 1945	Демократ	Джон Гарнер Генри Уоллес Гарри Трумэн	4422
33		Гарри Трумэн	12 апреля 1945	20 января 1953	Демократ	Должность вакантна Олбен Баркли	2840
34		Дуайт Эйзенхауэр	20 января 1953	20 января 1961	Республиканец	Ричард Никсон	2922
35		Джон Кеннеди	20 января 1961	22 ноября 1963[57]	Демократ	Линдон Джонсон	1036
36		Линдон Джонсон	22 ноября 1963	20 января 1969	Демократ	Должность вакантна Хьюберт Хамфри	1886
37		Ричард Никсон	20 января 1969	9 августа 1974[112]	Республиканец	Спиро Агню Должность вакантна Джеральд Форд	2027
38		Джеральд Форд	9 августа 1974	20 января 1977	Республиканец	Должность вакантна Нельсон Рокфеллер	895
39		Джимми Картер	20 января 1977	20 января 1981	Демократ	Уолтер Мондейл	1461
40		Рональд Рейган	20 января 1981	20 января 1989	Республиканец	Джордж Буш — старший	2922
41		Джордж Герберт Уокер Буш («Джордж Буш — старший»)	20 января 1989	20 января 1993	Республиканец	Дэн Куэйл	1461
42		Билл Клинтон	20 января 1993	20 января 2001	Демократ	Альберт Гор	2922
43		Джордж Уокер Буш («Джордж Буш — младший»)	20 января 2001	20 января 2009	Республиканец	Дик Чейни	2922
44		Барак Обама	20 января 2009	20 января 2017	Демократ	Джо Байден	2922
45		Дональд Трамп	20 января 2017	20 января 2021	Республиканец	Майк Пенс	1461
46		Джо Байден	20 января 2021	настоящее время	Демократ	Камала Харрис	8

Détente (fr. odprężenie) – określenie z zakresu stosunków międzynarodowych używane w odniesieniu do złagodzenia napięcia między stronami zimnej wojny w latach 70. W związku z rozpoczęciem procesu KBWE, podpisaniem Aktu końcowego Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie nastąpiła faza pokojowej koegzystencji i dialogu pomiędzy mocarstwami. Główną ideą détente była gotowość do współpracy i negocjacji. Zakończeniem okresu détente była radziecka interwencja w Afganistanie.

Symptomami zmian w relacjach między Wschodem i Zachodem było kilka wydarzeń politycznych. Już w 1967 rozpoczęły się Rozmowy o Ograniczeniu Zbrojeń Strategicznych, zakończone podpisaniem porozumień SALT I i SALT II. Socjaldemokratyczny rząd Willy`ego Brandta (1969-1974) realizował Ostpolitik, co doprowadziło do zawarcia porozumień z ZSRR i PRL. Kolejnym krokiem były układy w sprawie statusu Berlina Zachodniego z 1971 i 1972, ratyfikacja przez Bundestag porozumień z ZSRR i PRL oraz przyjęcie do ONZ obu państw niemieckich w 1973. Jednocześnie już w 1972 z wizytą (poprzedzoną dyplomacją pingpongową) do Chin udał się Richard Nixon. Wreszcie w 1975 został podpisany Akt końcowy Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, co wpłynęło na złagodzenie zimnowojennego napięcia.

Дж. Картер и Л. И. Брежнев подписывают договор об ограничении стратегических вооружений (ОСВ-II), Вена, 18 июня 1979 г.

Интересно знать

Таб. "Президенты США второй половины ХХ -начала XXI века "

Президенты	Годы  пребывания у власти	Партийная  принадлежность	Внутриполитические  доктрины	Внешнеполитические  доктрины
Г. Трумэн	1945-1952	Демократическая	"Справедливый курс"	"Сдерживание коммунизма"
Д. Эйзенхауэр	1953-1960	Республиканская	"Согласие" (Консенсус), "Нормальность"	"Освобождение коммунизма" ("Освобождение"),  "Массированного возмездия" и "Заполнение вакуума"
Д. Кеннеди	1961-1963	Демократическая	"Новые рубежи"	"Гибкое реагирование", "Союз ради  прогресса ", создание Корпуса мира
Л. Джонсон	1963-1968	Демократическая	"Великое общество"	"Гибкое реагирование"
Р. Никсон	1969-1974	Республиканская	"Новая экономическая политика"	"Гуамська доктрина" (страна, подвергшаяся  коммунистической агрессии получает американскую помощь, но предоставляет живую силу),  разрядка ("Реалистичное сдерживания"), "Атлантическая единство".
Дж.Форд	1974-1976	Республиканская	"Никсономика без Никсона"	Разрядка ("Реалистичное сдерживания"),  "Атлантическая единство"
Дж.Картер	1977-1980	Демократическая	"Строгая экономия", достижения "полной занятости",  "Честное, открытое правления"	Доктрина приоритета "моральных ценностей".  "Быстрое реагирование"
Р. Рейган	1981-1988	Республиканская	"Рейганомика"	"Запугивание" и "прямого противоборства", СОИ  ("Звездные войны")
Дж.Буш	1989-1992	Республиканская	"Рейганомика без Рейгана"	"Сдерживание и запугивания"
Б. Клинтон	1993-2000	Демократическая	"Возрождение Америки"	"Мировое лидерство" ("Большая стратегия")
Дж.Буш - младший	2001-2008	Республиканская		Доктрина "превентивной самообороны"

Вопросы и задания:

1.    Что такое «консервативная революция»? На период правления которых президентов СШАона приходится?

2.    Охарактеризуйте период президентства Р. Рейгана. Какие шаги былиосуществлены для реализации стратегического замысла Рейгана? Удалось емудостичь поставленной цели?

3.    С какой целью Р. Рейган инициировал перевооружение армии США?

4.    Какие основные достижения президентства Дж. Буша - старшего?

5.    Что обусловило победу Б. Клинтона на выборах 1992 г.?

6.    Какие достижения периода президентства Б. Клинтона?

7.    В чем особенность выборов 2000 г.? Кто победил на этих выборах?

8.    Какова роль США в современном мире? В чем суть событий 11 сентября 2001?

9.    Бывший госсекретарь США Г. Киссинджер в книге «Дипломатия» утверждает: «Конец холодной войны» породил еще большую искушение переделать мир по американскому образцу и подобию? Завершение «Холодной войны» создало ситуацию, которую многочисленные наблюдатели называют «Однополюсным» или «моно надгосударственным» миром. Но Соединенные Штаты на самом деле находятся не в столько блестящем положении, чтобы в одностороннем порядке диктовать глобальную международную деятельность ». Какие события последних лет могут стать иллюстрацией к выводам Г. Киссинджера?

10. Кто победил на выборах 2008 г. в США? Какие факторы сыграли решающую роль в его победе?